So?n

aslında bir yığın ingilizce yazı yazmıştım, sonra sildim. ne haddinize ulan?

kaç gündür yazı yazacağım diyordum, aslında kafamda kurgusunu yapıyorum, hatta çok güzel oluyor ama yazmaya üşenince hepsi püfff.

neredeyse son 10 yazıma hep böyle başlamışım değil mi? garip.

günlerim acayip şekilde garip geçiyor, her şeye vakit ayırıp hiçbir şey yapmıyorum. derdim ne ulan benim? amacım ne?

birkaç iş üzerindeyim, olursa “legen” “dary” olacak. inşallah bakalım.

ya beni biliyorsunuz zaten, parayla pulla işim yoktur, 2-3 amaç taşıyorum bari bunları gerçekleştirip s*ktir olayım, yeter benim için. aslında bir zaman sonra bunlardan da vazgeçme ihtimalimi de göz önünde bulundurmam gerekiyor.

ondan dolayıdır ki, her insana onu göreceğiniz son günmüş gibi davranın, “ne de olsa ölecek” gözüyle bakarsanız hiçbir problem kalmayacaktır.

ya sıçayım böyle dünyaya ha, niye ulan niye? niye kan, savaş, ideolojiler, zihinler, falan fistan.

bilirsiniz, toplumsal duyarlılığı olan biri değilim, orhan pamuktan yanayım, varşovada 10 bin kişinin ölmesi beni hiç ilgilendirmiyor. ama ben bile tak ettim. ne kadar sıkıntı yanlısı böyle insan varsa allah cezasını tam şu anda versin.

yine yazacak bir şeyler bir araya getiremedim, en doğrusu belki de. çünkü, ben becerebildiğim ne varsa yavaştan elimi ayağımı çektim.

neyse ya,

-aslında buraya şiirsel bir iki imge bırakmıştım ama s*ktir edin siz-

çok küfür etmeye başladım bu aralar,

neyse

sağlıcakla kalın