Category: Şiirler

Bir türkü mırıldanırım dudaklarımda İçimde ne sevinç var ne de şekva Kader çizgisi dönüşmüş yollara Gün doğumu var...

eksildiğimi ve eksikliğini hissetmek ne de büyükçe bir intihar sebebidir görüşümde rüzgar seyrederken şehrin ve hayatın karanlığa akışı...

Geçip giden zamana karşın hep tutsaktım, hiç ‘ben’ olamadım kimi zaman bir insana; bir hayale veya hayatın kendisine...

biliyorum sen bana gelmezsin bense kimseye gel demem, diyemem ben karanlıkta kalmış ışık gibiyim içimdeki gücü hissediyorum ama...

başlasam gözlerin hakkında yazmaya yazarım yazmasına da ne ömrüm yeter ne sayfalar nasıl sığsın iki dizeye o insanı...