Rüya

‘ah bu rüyaların gözü kör olsun’. nerde geçiyordu bu? bir şiirde mi ya da şarkıda. her neyse ama olmasın. rüya olsun ya niye olmasın. gözü de kör olmasın.

rüya iyidir güzeldir en nihayetinde. düşünsene (genelde) mevcut hayatında bulunan insanların da bulunduğu bir olay/senaryo geçiyor. ve yaptığın, söylediğin hiçbir şeyden sorumlu değilsin. gerçekten çok güzel bir şey. şahsen ben severim.

küçükken çekik gözlü insanlardan korkardım. ne garip 17 yaşıma kadar arkadaş ve iş çevremin %80’i çekik gözlüydü. -niyazi okuyosan sövme-. hani bazı rüyalar olur bir öncekinin devamı niteliğindedir. bölüm bölüm izlersin hatta bazen sezon bile değiştirdiğin olur. küçüklük rüyalarımdan ‘çekik gözlü hacı katiller’ serisi vardı. filipin ve endonezyalı hacı birkaç kadın ve erkek gümüş renkli bir silahla beni öldürmeye gelirlerdi. ben de yatağımın veya battaniyemin altına saklanınca bulamazdı gerizekalılar. birçok gün yatağımın altında ya da battaniyenin içinde nefessiz ve ter içinde uyanmışlığım var. ta ki ‘farkındalık’ teorimi ilk olarak kendi hayatıma geçirip uygulamaya başlayana kadar. umarım bir gün o teorimi buraya uzun uzadıya anlatır yazarım. ölmezsek.

neyse rüyalar iyidir güzeldir. hele de rüyada olduğunu çaktıysan tadından yenmez. ‘ulan ne de olsa rüyadayız’ deyip işler karıştıracağını düşünürsün ama nafilee. yine gerçek’sen’ oynar o bölümde. sadece yaptıklarının hesabını vermeyeceğinden dolayı bi ferahlık vardır.

“dün gece rüyamda misafirimdin. hayırdır ne işin vardı? eskiden alışkındım da bayadır uğramazdın. canın falan mı sıkıldı ya da yapacak bir şey mi bulamadın? iyi iyi. garipti ama ; ne işimiz vardı venedikte? ya da venedikte türk apartmanlarının ne işi vardı? bu kadar türkün venedikte ne işi vardı? her neyse çekik gözlü hacı mafyalar rüyası gören birinin rüyalarını açıklamak da mantıksız en nihayetinde. ama daha bir güzeldin. boyun biraz daha uzundu. gözlerin doyumsuz. sen kusursuz…

bense san marco meydanında marlboro içiyordum nehir midir her ne boksa ona karşı”