Temenni

başım ağrıyor ama çalışmam lazım

başım ağrıdığı için çalışamıyorum. çalışamadığım için de huzursuz oluyorum. huzursuz olduğum için hiçbir şeyden keyif alamıyorum. hiçbir şeyden keyif alamadığım için başım ağrıyor. dolaylı paradoks deniyor buna: evet adını ben koydum.

birkaç gündür uyudum sayılmaz. gözlerim kapandı sadece birkaç saatliğine. kendimi hep iş başında ve sigara içerken buluyorum. bazı geceler gün içinde yaşadığım şeyi sanki birkaç gün önce yaşamış gibi hissediyorum. çevremdekilerin gönlünü hoş tutmaya çalışıyorum, yoruldum.

hayır şikayet olarak algılamayın. kafamı dağıtmak için yazıyorum. ne diyorduk: yazmasaydım, çıldıracaktım.

ben böyle bir insan değilim. demek istiyorum ama bu şekilde kendimi bir kalıba koymuş olurum. bunun yerine “farklı tepkilerde bulunmam gerekiyordu” demeyi yeğliyorum.

evet, zaten sizi ilgilendirmiyor benim şu anki halim. acaba uykusuz muyum? yoksa az önce hararetli bir tartışma mı geçirdim? ölümden mi döndüm? yoksa kötü bir haber mi aldım? ne önemi var anasını satayım. tabi ki de öyle. eğer enes ile ilgili bir durum varsa enes her zaman emrine amadedir. bi de nimetmiş gibi yazıyorum. olması gereken bu zaten.

sonra diyorum ki; ulan ne diyeyim ki? niye kalbini kırayım? 1-2 saat de onun için uykusuz, birkaç yıl da ondan dolayı kaybedeyim. ne olur ki? sonra şüpheye düşüyorum; acaba değer mi? bir ton olumlu ve olumsuz sebep aklımın ve gözümün önünden geçerken tüm hesapları alt üst eden o meşhur cümle geliyor aklıma: insan, hazreti insan olduğu için saygıyı hak eder. eyvallah diyorum sonra, ona da eyvallah.

kafka abiyi daha iyi anlamaya başladım böylece.

şu an kendimi şımarık hissettim bir anda. kendi kendime “neyin eksik de neyden rahatsızsın?” sordum. bir an mantıklı geldi. ancak bu değil. ben telefonunu iphone 12’den 13’e yükseltememenin üzüntüsünü değil; kendimi ifade edememenin sıkıntısındayım. çok çabalamıyorum o da ayrı bir konu da.

bir miktar yazı ve anlaşılmazlığın ardından anlamak için birkaç tekrar gereken bir makale bırakıyorum ardımda.

ben başta belirttiğim gibi amacım olan kafa dağıtma işlemini gerçekleştirdim, anlaşılmak gibi bir niyetim olsa idi zaten böyle bir yazıyı yazma gereksiniminde bulunmazdım.

yazımı bir şeyi temenni ederek bitiriyor, hayattaki herkese bu kutsal yolculukta başarılar diliyorum.